Binnenin heeft Cupra het wat vreemde ontwerp van de Tavascan ingeruild voor een serieuzer dashboarddesign. De assemblage en de kwaliteit van de materialen weerspiegelen de wens van het merk om te flirten met het topsegment. Sommige materialen voor de onderste delen stellen echter teleur en het prominente centrale aanraakscherm (van 12,9 duim!) lijkt wat haastig aan het dashboard te zijn toegevoegd, een trieste gewoonte van de Volkswagen-groep. Ook Cupra is gezwicht voor de lokroep van de 100% aanraaktechnologie, met als gevolg dat het, met uitzondering van de klimaatregeling, moeilijk is om door de menu’s te navigeren, die niet erg intuïtief of gebruiksvriendelijk zijn. Een goed punt is echter de moduleerbaarheid achterin, waar lange mensen gemakkelijk in passen zonder dat de in vergelijking met de Ateca lagere dakhoogte een handicap is voor de hoofdruimte. De achterbank is comfortabel en aangenaam gevuld, en verschuift over 15 cm om de laadruimte te maximaliseren, maar de middelste plaats is enkel geschikt voor korte ritten, omdat de transmissietunnel de beenruimte er aanzienlijk beperkt.